Toen ik de sterkste was
‘Ik voelde me goed. Ik voelde me alsof, op de een of andere manier, we allemaal aan het winnen waren.’
Needles, Noodles en Ali wonen in Bed Stuy, New York. In de zomer hangen ze graag rond op straat, kijken ze naar meisjes en fantaseren ze over hoe het is om toegelaten te worden tot de exclusieve feesten in de buurt. Als het ze op een dag lukt om uitgenodigd te worden, zetten ze alles op alles om geen slechte indruk te maken. Maar als je ineens met mensen bent die jou niet kennen, hoe kan je dan nog jezelf zijn?
Toen ik de sterkste was is een realistisch, grappig en rauw verhaal over wat het betekent om een tiener te zijn met goede bedoelingen in een stad die erop gebrand is om het slechtste in je naar boven te halen.
Toen ik de sterkste was is vertaald door Maria Postema.
Over de auteur
ason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur geboren in Washington, DC en opgegroeid in Oxon Hill. Rapteksten van Queen Latifah inspireerden hem om al vanaf zijn negende te beginnen met het schrijven van gedichten. Ondank dat las hij pas voor het eerst een boek helemaal uit toen hij zeventien jaar was. Waarom? Omdat hij altijd dacht dat er geen boeken waren waar hij zichzelf in zou kunnen herkennen.
Jason studeerde aan de Universiteit van Maryland en ging door met het schrijven van poëzie – zelfs toen hij zakte voor Engels (geen zorgen, uiteindelijk haalde hij zijn bachelor in Engels). Tijdens zijn collegetijd had hij een bijbaantje bij Karibu Books, een boekwinkel die zich specialiseert in Afro-Amerikaanse literatuur. Hier maakte hij in korte tijd kennis met het genre en verslond hij alles wat hij maar vinden kon.
Vanwege zijn eigen jeugd weet Jason als geen ander dat er een heleboel jongeren zijn die een hekel hebben aan lezen, waarvan een groot deel jongens. Wat hij echter ook weet is dat veel van deze boek-hatende jongens niet echt een hekel hebben aan lezen, maar aan verveling. Zijn oplossing en daarmee zijn missie? GEEN SAAIE BOEKEN SCHRIJVEN! Daarom schrijft Jason dan ook over de realiteit van veel (gekleurde) jongeren in Amerika. Hij reist met zijn boeken langs scholen en detentiecentra om lezen op die plaatsen te bevorderen, maar ook om te praten over problemen waar veel jongeren mee te maken hebben.
‘Ik voelde me goed. Ik voelde me alsof, op de een of andere manier, we allemaal aan het winnen waren.’
Needles, Noodles en Ali wonen in Bed Stuy, New York. In de zomer hangen ze graag rond op straat, kijken ze naar meisjes en fantaseren ze over hoe het is om toegelaten te worden tot de exclusieve feesten in de buurt. Als het ze op een dag lukt om uitgenodigd te worden, zetten ze alles op alles om geen slechte indruk te maken. Maar als je ineens met mensen bent die jou niet kennen, hoe kan je dan nog jezelf zijn?
Toen ik de sterkste was is een realistisch, grappig en rauw verhaal over wat het betekent om een tiener te zijn met goede bedoelingen in een stad die erop gebrand is om het slechtste in je naar boven te halen.
Toen ik de sterkste was is vertaald door Maria Postema.
Over de auteur
ason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur geboren in Washington, DC en opgegroeid in Oxon Hill. Rapteksten van Queen Latifah inspireerden hem om al vanaf zijn negende te beginnen met het schrijven van gedichten. Ondank dat las hij pas voor het eerst een boek helemaal uit toen hij zeventien jaar was. Waarom? Omdat hij altijd dacht dat er geen boeken waren waar hij zichzelf in zou kunnen herkennen.
Jason studeerde aan de Universiteit van Maryland en ging door met het schrijven van poëzie – zelfs toen hij zakte voor Engels (geen zorgen, uiteindelijk haalde hij zijn bachelor in Engels). Tijdens zijn collegetijd had hij een bijbaantje bij Karibu Books, een boekwinkel die zich specialiseert in Afro-Amerikaanse literatuur. Hier maakte hij in korte tijd kennis met het genre en verslond hij alles wat hij maar vinden kon.
Vanwege zijn eigen jeugd weet Jason als geen ander dat er een heleboel jongeren zijn die een hekel hebben aan lezen, waarvan een groot deel jongens. Wat hij echter ook weet is dat veel van deze boek-hatende jongens niet echt een hekel hebben aan lezen, maar aan verveling. Zijn oplossing en daarmee zijn missie? GEEN SAAIE BOEKEN SCHRIJVEN! Daarom schrijft Jason dan ook over de realiteit van veel (gekleurde) jongeren in Amerika. Hij reist met zijn boeken langs scholen en detentiecentra om lezen op die plaatsen te bevorderen, maar ook om te praten over problemen waar veel jongeren mee te maken hebben.
‘Ik voelde me goed. Ik voelde me alsof, op de een of andere manier, we allemaal aan het winnen waren.’
Needles, Noodles en Ali wonen in Bed Stuy, New York. In de zomer hangen ze graag rond op straat, kijken ze naar meisjes en fantaseren ze over hoe het is om toegelaten te worden tot de exclusieve feesten in de buurt. Als het ze op een dag lukt om uitgenodigd te worden, zetten ze alles op alles om geen slechte indruk te maken. Maar als je ineens met mensen bent die jou niet kennen, hoe kan je dan nog jezelf zijn?
Toen ik de sterkste was is een realistisch, grappig en rauw verhaal over wat het betekent om een tiener te zijn met goede bedoelingen in een stad die erop gebrand is om het slechtste in je naar boven te halen.
Toen ik de sterkste was is vertaald door Maria Postema.
Over de auteur
ason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur geboren in Washington, DC en opgegroeid in Oxon Hill. Rapteksten van Queen Latifah inspireerden hem om al vanaf zijn negende te beginnen met het schrijven van gedichten. Ondank dat las hij pas voor het eerst een boek helemaal uit toen hij zeventien jaar was. Waarom? Omdat hij altijd dacht dat er geen boeken waren waar hij zichzelf in zou kunnen herkennen.
Jason studeerde aan de Universiteit van Maryland en ging door met het schrijven van poëzie – zelfs toen hij zakte voor Engels (geen zorgen, uiteindelijk haalde hij zijn bachelor in Engels). Tijdens zijn collegetijd had hij een bijbaantje bij Karibu Books, een boekwinkel die zich specialiseert in Afro-Amerikaanse literatuur. Hier maakte hij in korte tijd kennis met het genre en verslond hij alles wat hij maar vinden kon.
Vanwege zijn eigen jeugd weet Jason als geen ander dat er een heleboel jongeren zijn die een hekel hebben aan lezen, waarvan een groot deel jongens. Wat hij echter ook weet is dat veel van deze boek-hatende jongens niet echt een hekel hebben aan lezen, maar aan verveling. Zijn oplossing en daarmee zijn missie? GEEN SAAIE BOEKEN SCHRIJVEN! Daarom schrijft Jason dan ook over de realiteit van veel (gekleurde) jongeren in Amerika. Hij reist met zijn boeken langs scholen en detentiecentra om lezen op die plaatsen te bevorderen, maar ook om te praten over problemen waar veel jongeren mee te maken hebben.